In deze uitdagende tijd hebben jouw kinderen, jij en je naasten veel beperkingen het hoofd te bieden, waardoor gezamenlijke duurzame groei behoorlijk onder druk komt te staan. Ik merkte zelf dat ik een beetje lam was geslagen. De eerste weken in maart keek ik nog vooruit en bood diverse tips rondom thuis leren met je kind. Ik was blij toen de scholen weer begonnen en het leven weer een beetje zijn beloop begon te krijgen.
Mijn enthousiasme en positiviteit er iets van te maken, werd gaandeweg behoorlijk getemperd. Ik sprak met deskundigen in het opvoedveld, zoals kindercoaches, pedagogisch medewerkers en leerkrachten, en ik begon te lezen en te onderzoeken. Zo vond ik diverse wetenschappelijke stukken uit de (psychische) gezondheidszorg en papers van diverse wetenschappers en hoogleraren. Ik raakte in gesprek met velen die leven en werken met kinderen en hoorde verhalen aan van mensen dichtbij uit heel Europa. Sommigen van jullie weten wellicht dat wij in Europa een aantal merken distribueren, zoals Crayon Rocks en Natural Earth Paint. Dus van Duitsland tot aan Hongarije, Van Griekenland tot Spanje, sprak ik in ons netwerk velen. Bijna alle landen laten eenzelfde verloop zien en het leed raakt velen.
Meer en meer merkte ik dat mijn gevoel juist was. Duurzame groei is je plek vinden in het leven door je gevoel te volgen, je talent te benutten, de vrijheid te vinden om dat allemaal te ontdekken en daarin je eigen weg te kiezen. Een weg die vooral bij je past. Een weg vinden in harmonie met je zelf en de mensen om je heen en open staan voor anderen, kortom leren van het leven zelf en vooral een leven lang kunnen leren. Daar passen geen langdurige beperkingen bij en in belang van de visie van OpzijnPlek, is er ook het belang kritisch te kijken naar de op gang gekomen discussie.
Duurzaam opgroeien lijkt nu onmogelijk. Voor mij een weg die ik opnieuw moest doorvoelen. Wat is er van mijn visie overgebleven? Eentje waar ik zo in geloof. Gewoon omdat ik weet dat het zo werkt, het zo heb ervaren en zoveel mensen ook heb kunnen helpen met die inzichten. Juist vanuit ‘fouten’ door mijzelf gemaakt en daar het positieve uithalen, bracht mij verder. Niet omdat jij moet doen zoals ik denk dat goed is, maar omdat je zelf merkt dat de weg die je ging soms meer uitging van macht en dwang dan van duurzame groei. Zo hebben wij het geleerd. ‘Een kind moet gewoon luisteren!’
Zoals alles in het leven is ook de visie 'duurzaam opgroeien' onderhevig aan veranderingen. De buitenwereld biedt uitdagingen waarin de basis blijft, maar de uitvoering zich opnieuw moet gaan ontwikkelen. Het werkt echt als je groeit samen met je kind en niet opvoedt vanuit ouderlijke ‘macht’. Als je luistert en waarneemt. Als je aanbiedt in plaats van verbiedt. Als je uitlegt, in plaats van oplegt. Het heeft je zoveel te bieden. Dat kan nog steeds, ook in een veranderde situatie.
Maar hoe kan ik dit nog uitdragen, als macht van buiten, landelijk, maar ook op wereldvlak, dit niet meer mogelijk maakt? Hoe kan ik nog zeggen dat het belangrijk is om vrij te ademen, vrij te bewegen, als de omgeving die vrijheid drastisch inperkt? We hebben te maken met een virus, en dat is altijd vervelend. Ziek zijn is niet leuk, herstellen soms een weg. Maar ook ziekte hoort thuis in ons leven, al is het maar om er juist weer beter door te worden. Zowel je immuniteit krijgt een boost, als ook je ontwikkeling.
Hoe belangrijk onze gezondheid ook is en hoe fijn het ook is als we niet ziek zijn, maakt juist het wegblijven van die ziekte, dat wij andere onaangename gevolgen het hoofd moeten bieden. Daarmee kom ik terug op al die verhalen, informatie en stukken van deskundigen. Soms zijn deze ‘andere denkers’ roependen in de woestijn en noemen wij ze zelfs complotdenkers. Echter de enorme hoeveelheid aan menselijk leed, momenteel steeds meer zichtbaar, vraagt zoveel meer levensjaren. Het uitblijven van doelstellingen, geluksmomenten en de vrijheid om te gaan en staan waarvan jij voelt te moeten gaan, de geestelijke en emotionele druk. Het is ongekend groot. Inmiddels roepen duizenden artsen de regering steeds op de proportionaliteit en subsidiariteit van de maatregelen mee te wegen in de besluitvorming. Het mag nimmer zo zijn dat jouw gezondheid onder druk komt te staan van het algemeen belang. Want ook in duurzaam opgroeien, ben je sociaal en verantwoordelijk met jezelf en daarmee altijd voor de ander! M.a.w. Je kunt alleen een ander helpen als je eerst goed voor jezelf zorgt. Dat is geen egoïsme maar dient echt het algemeen levensbelang!
Wij zullen allemaal ook die kant moeten gaan zien. Hoe je ook denkt over het virus, het is ongelooflijk hard te zien dat mensen diep in hun wezen worden getroffen. In ziel en lijf. Het verdriet om te neergang van een eigen bedrijf is net zo belangrijk als de eenzaamheid van een oudere of de inperking van zintuiglijke beleving door het dragen van een mondkapje. Alle functies die je gevoel sturen, het waarnemen met je zintuigen, worden afgesloten van contact. Zelfs vrij ademen wordt ingeperkt.
Professor Hoogleraar Michaëla Schippers schreef er (in het Engels) een bijzondere paper over. Zij is ook moeder en houdt zich graag bij de feiten, maar beschrijft de enorme impact van alle maatregelen op onszelf en onze kinderen. Ook hier is het belangrijk, zoals ik ook altijd aangeef binnen onze visie, dat je vooral weegt en overweegt wat je leest. Niets afwijst, maar vragen stelt. Kritisch denken is een gave. Eentje die wij kinderen juist willen leren. Ik werd een rijker mens van onderzoeken en kritisch denken. Ik voel mij geraakt als ik er over nadenk hoe erg het is gesteld met het huidige leed dat voort vloeit uit alle maatregelen, maar het geeft ook weer hoop als ik merk dat het leed meer en meer zichtbaar wordt en daarmee wellicht een beeld gaat ontstaan dat leven en geluk meer is dan het uitblijven van, of uit de weg gaan van ziekte.
Van hieruit ga ik langzamerhand weer delen wat je in de huidige situatie kunt doen om je kind zijn weg te laten bewandelen. Van spelen met tollen, samen een spel doen, bewegen in de buitenlucht en knutselen met natuur. Je gaat mooie initiatieven en mogelijkheden vinden.
Zo ga je weer wegen creëren om samen met je kind een weg te zoeken in een wereld die onomkeerbaar is veranderd. Het oude was wellicht wat te veel gericht op overdaad, maar misschien kunnen wij uit dit alles wel de mooie vruchten plukken en kijken wat dan wel de wereld is die er opnieuw zou kunnen ontstaan. Vrij en sociaal, bewust, autonoom, gelijkheid, verantwoordelijk, gezond en betekenisvol zouden de kernwoorden mogen zijn om te streven naar een betere samenleving in de toekomst.
Oktober 2020, Sacha Grootenboer
Dankjewel voor je mooie en inspirerende artikel, genuanceerd, duidelijk, en activerend. Mijns inziens altijd goed om aan te zetten tot onderzoek en kritisch denken. Niets voor zoete koek aan te nemen.
Het artikel heeft ook een mooie afsluiting, ik ben van mening dat er een te grote overdaad is en was op de wereld op alle gebieden wat ons als mensheid steeds verder weg heeft gedreven van onze eigen ware goddelijke kern. De kern van waaruit je alles in liefde en respect voor elkaar en de natuur kunt manifesteren. Maar hiermee niet een ander schaadt, wij hier in het "westen" hebben het reeds langere tijd erg goed gehad in materiële zin. Dit heeft echter wel onze medemens elders op de wereld niet altijd windeieren gelegd. Het is mooi om te zien dat mensen nu wel worden aangezet om hun leven, de wereld toch in een ander perspectief te zetten. De huidige sterke uiting van dualiteit in deze wereld geeft de mensen een kans om te onderzoeken en hun eigen kracht, creativiteit en verbondenheid met elkaar en de omgeving te herontdekken.