Op mijn kop gaat mijn eten naar mijn maag...

Elk jaar verbaas ik mij weer hoe hard mijn nu 10 jarige dochter in de vakantie groeit. Ik heb haar bijna 3 weken niet gezien. Na een weekje zeilen en een vakantie met haar vader komt ze terug en zie ik alweer verandering in haar gezicht. Ze krijgt een meer volwassen uitdrukking.

Al 3 dagen zit ze aaneengesloten in haar kamer te knutselen met speksteen, te schilderen, speelt ze met haar mini-steck en kijkt tussendoor filmpjes over van alles en nog wat. Ik weet dat ze dit altijd even nodig heeft en laat het zo. Om 16.00 zit ze nog steeds in pyjama achter haar bureautje te timmeren en te vijlen. Dan komt haar broer van 22 binnen. Een maand vakantie in Vietnam heeft ook hem goed gedaan zie ik. Lekker op jezelf de wereld verkennen met een rugzak. Heerlijk toch!

Direct kleed ze zich aan, pakt haar frisbee en gaat met broerlief naar buiten. Al een uur hebben ze veel plezier als ik met een wijntje en een stokbroodje op het pleintje achter mijn huis op een bankje ga zitten. Het is gezellig. De buurt is nog op vakantie en we zitten in alle rust te kijken naar broer en zus. Ze hebben lol en wij lachen mee!

Dan stopt het frisbeeën en hangt mijn dochter onderste boven aan de rekstokken. Ze duikelt wat, haalt wat capriolen uit en haar broer doet mee. Dan hangt ze met haar haren over de grond te wapperen. "Kijk mijn haren vegen de straat schoon". Ze grinnikt. Ze pikt een broodje op, neemt een slokje uit haar glas water en hangt weer aan de rekstokken. "Ha", zegt ze ineens, "weet je wat ik nu geleerd heb". Ik zeg "nou?" en verwacht een één of ander kunstje ... "als je op je kop eet, brengt mijn slokdarm toch mijn stukje stokbrood naar mijn maag!"

Ik lach breeduit en besef me weer eens hoe goed vakantie is voor kinderen. Hoeveel vreugde het oplevert als ze zelf ontdekken en beleven! Deze dame is klaar voor haar laatste jaar basisschool. Ik heb er ineens alle vertrouwen in.

Sacha Grootenboer
Augustus 2014