Rust in het bos en Kabouters...

Vorige week was ik even lekker in het bos aan de wandel gegaan met mijn dochter. Een wijze 12-jarige die mij al heel wat lesjes heeft geleerd.

Voor dat moment even geen telefoon, alleen de zoektocht naar paddenstoelen. En die vonden we. Prachtig gekleurde zwammen, alsof er zo een paar kaboutertjes een deurtje open zouden doen of even lekker op de hoed zouden zitten te wippen.

Niets van dat alles, helaas, maar tegen de achtergrond van een drukke doorgaande weg stonden wij even helemaal weg te dromen bij het prachtige aanzicht van de rood met witte stippen, zo uit een sprookje gestapte, paddenstoelen.

Ik heb al eens vaker een blog geschreven over een druk leven en het belang van tijd doorbrengen met je kinderen en gezin. Al is het maar even, maar echt aandacht doet wonderen. Ik heb ook wel eens geschreven over de het belang van vrije tijd en het mezelf soms laten opslokken door de wereld om mij heen. Oktober werd zo’n maand. Hoewel we het bewust hebben ervaren en we elke dag toch waakten voor onze rust en gezondheid, vloog de maand met een hoop drukte voorbij.

Dit moment, deze boswandeling, was even voor mij en mijn dochter genietend, in de herfstzon in het bos, van elkaars verhalen en de omgeving.

Dit moment van even stilstaan bij de natuur, de rust, ondanks de drukke weg, en de bijzondere ontdekkingen in dat bos, maakten dat daarna weer alles op rolletjes liep, de energie terugvloeide in mijn lijf en ik de wereld weer een stukje meer en beter zag.

Samen lopend door dat bos, troffen we bijzondere vondsten, zoals vele tamme kastanjes, die we meenamen om te poffen in de haard, en plotseling stond daar die kabouter. We hadden er lol om, want we liepen al rijkelijk te fantaseren. Toen we het bospaadje verder liepen kwamen we langs een boom waar hij vast woont. Op nog geen 4 kilometer van ons huis troffen we dit fantastische bouwwerk aan, gemaakt door …?

Ik mijmerde verder, en bedacht me dat er nog kinderen zijn die hun fantasie omzetten in creativiteit, met of zonder hulp van vaders en moeders, maar wel kinderen die een Plek vonden om fantasierijk te spelen! En gelijk een Plek waar ik even tot rust kwam.

Het maakte mij gelukkig!